آسمان‌ریسمان‌بافتن

فارسی

ریشه‌ لغت

• فارسی

آوایش

• /آسمان/ریسمان/بافتَن/

اسم مرکب

آسمان‌ریسمان‌بافتن

1. (گفتگو): حرف‌های بی‌ربط و بی‌سروته زدن. آسمان و ریسمان.

   آسمان و ریسمان را به هم می‌بافد و یک چیزی می‌گوید. «دانشور»

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن