آسه

فارسی

ریشه لغت

• فارسی

آوایش

• /آسِه/

اسم

آسه

1. (ریاضی): محور
2. (پزشکی): دومین مهره گردن که مهره اطلس روی آن قرار دارد.
3. محور سنگ‌ آسیا.
4. (گیاهی): درختچه خاردار با برگ‌های دسته‌ای، کبودرنگ، و باریک و گل‌های سرخ و میوه نارنجی که اغلب در مناطق گرم و نیمه خشک می‌روید و میوه و برگ آن خاصیت دارویی دارد.
5. ورق کاغذی در اندازه ۷×۴۲/۲۹ سانتیمتر.
6. آفتی که در گیاه باعث پژمردگی می‌شود.
7. کشت و زراعت. زمینی که برای کشت آماده کرده باشند.

---

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن/ فرهنگ لغت معین