آسیب‌دیدگی

فارسی

ریشه لغت

• فارسی

آوایش

• /آسیب/دیدِگی/

حاصل مصدر

آسیب‌دیدگی

1. وضع و حالت آسیب دیده. آسیب دیدن.

   به علت آسیب دیدگی سر، هنوز در بیمارستان بستری است.

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن