آشوب‌گری

فارسی

ریشه لغت

• فارسی

آوایش

/آشوب/گَری/

اسم مرکب

آشوب‌گری

1. آشوبگر بودن.

واژه‌های مشتق شده

• آشوب گر، آشوب گرانه

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن