آشکار‌ساختن

فارسی

ریشه لغت

• فارسی

آوایش

• /آشکار/ساختَن/

مصدر فعل متعدی

آشکار‌ساختن

1. آشکار کردن.

   می‌کوشم ... روحیه او را، مکنونات قلبی او را، که بزرگی و ... در عین حال معایب او را آشکار می‌سازد، بنمایانم. «بزرگ‌علوی»

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن