آشیانه‌خراب‌کردن

فارسی

ریشه لغت

• فارسی

آوایش

/آشیانه/خَراب/کردَن/

اسم مرکب

آشیانه‌خراب‌کردن

1. آشیانه کسی به هم خوردن، زندگی او از هم پاشیده شدن.

   وقتی که پدرش ... مُرد واقعا آشیانه اینها هم بر هم خورد. «دهخدا»

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن