آغاباجی

فارسی

ریشه لغت

• ترکی

آوایش

• /آغا/باجی/

اسم مرکب

آغاباجی

1. (قدیم): خواهر، خواهر بزرگ، آبجی، آباجی. آغاباجه.

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن