آفتابی‌شدن

فارسی

ریشه لغت

• فارسی

آوایش

• /آفتابی/شُدَن/

اسم مرکب

آفتابی‌شدن

1. (گفتگو): خود را نشان دادن، آشکار شدن. پیدا شدن، علنی شدن.
2. روشن شدن (هوا) به علت کنار رفتن ابرهای آسمان و تابیدن خورشید.

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن/ فرهنگ لغت معین