آفتاب‌مهتاب‌ندیده

فارسی ویرایش

ریشه لغت ویرایش

  • فارسی

آوایش ویرایش

  • /آفتاب/مهتاب/ندیده/

  اسم مرکب ویرایش

آفتاب‌مهتاب‌ندیده

  1. (گفتگو): ویژگی دختر یا زنِ نجیب و عفیف و معمولا خانه‌ نشین.
    حرف‌هایی از دهن آن زن نجیب آفتاب مهتاب ندیده‌اش درآمده. «شهری»

منابع ویرایش

  • فرهنگ بزرگ سخن