آفتاب‌مهتاب‌ندیده

فارسی

ویرایش

ریشه لغت

ویرایش
  • فارسی

آوایش

ویرایش
  • /آفتاب/مهتاب/ندیده/

  اسم مرکب

ویرایش

آفتاب‌مهتاب‌ندیده

  1. (گفتگو): ویژگی دختر یا زنِ نجیب و عفیف و معمولا خانه‌ نشین.
    حرف‌هایی از دهن آن زن نجیب آفتاب مهتاب ندیده‌اش درآمده. «شهری»

منابع

ویرایش
  • فرهنگ بزرگ سخن