آفریننده

فارسی

ریشه لغت

• فارسی

آوایش

• /آفَرینَندِه/

اسم مرکب

آفریننده

1. انکه می‌آفریند و به چیزی که نبوده، هستی می‌بخشد؛ پدید آورنده از عدم.‌ آفریدگار.

---

برگردان‌ها

ترجمه
انگلیسی: creator creative

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن/ فرهنگ لغت معین