آفرین‌خانه

فارسی

ریشه لغت

• فارسی

آوایش

• /آفَرین/خانه/

اسم مرکب

آفرین‌خانه

1. جایی که در آن عبادت کنند، نمازخانه.

منابع

• فرهنگ لغت معین