آفل‌شدن

فارسی

ریشه لغت

• فارسی

آوایش

• /آفِل/شدَن/

اسم مرکب

آفل‌شدن

1. (قدیم): غروب کردن.

   چو ماه دولتِ بوبکر سعد آفل شد/ طلوع اخترِ سعدش هنوز جان می‌داد. «سعدی»

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن