فارسی

ویرایش

ریشه لغت

ویرایش
  • فارسی

آوایش

ویرایش
  • /آفَند/

آفند

  1. (قدیم): جنگ و جدال. خصومت، دشمنی.
    ابری بفرست بر سر ری/ بارانْش ز هول و بیم آفند.‌«ملک‌الشعرای‌بهار

متضادها

ویرایش

برگردان‌ها

ویرایش
ترجمه

منابع

ویرایش
  • فرهنگ بزرگ سخن/ فرهنگ لغت معین