آقبخت

فارسی

ریشه لغت

• بهاری

آوایش

• /آق/بَخت/

اسم مرکب

آقبخت

1. مترادف سفیدبخت در زبان فارسی، اصطلاحی زنانه که به زن یا عروس خوشبخت اطلاق میشود، در مقابل قرهَ‌بخت.

منابع

• فرهنگ شمس