آقسرایی

فارسی

کفترچاهی

ریشه لغت

• بهاری

آوایش

• /آق/سَرایی/

اسم

آقسرایی

1. (قدیم): مترادف کفترچاهی سفید رنگ؛ ظاهراً گونه‌ای منحصر که در میان گله کفترچاهی‌های وحشی می‌چرخید، و به پری موسوم بوده است.

   سورِه دَع آق سرایه وار.

   داخل گله کبوتر چاهی سفید است.

منابع

• فرهنگ شمس