آلاپلنگی

فارسی

ریشه لغت

• فارسی

آوایش

• /آلا/پَلَنگی/

صفت نسبی

آلاپلنگی

1. (گفتگو): دارای نقش و نگاری مانند پوست پلنگ، و به مجاز درهم و برهم.

   بلوز آلاپلنگی. کارتی دارند که حروف آلاپلنگی روی آن نوشته شده. «علی‌زاده»

2. (عامیانه): دارای لکه‌های سیاه و سفید و خال‌های بزرگ مانند پوست پلنگ.

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن/ فرهنگ لغت معین