آلبالو‌خشکه

فارسی

ریشه لغت

• فارسی

آوایش

• /آلبالو/خُشکه/

اسم مرکب

آلبالو‌خشکه

1. آلبالوی خشک شده که آن را به عنوان تنقلات میخورند.

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن