فارسی

ویرایش

ریشه لغت

ویرایش
  • فارسی

آوایش

ویرایش
  • /آلودِگی/

  حاصل مصدر

ویرایش

آلودگی

  1. وضع و حالت آلوده. آمیختگی با چیزهای غیر همجنس بویژه با چیزهای کثیف.
  2. ناپاکی، آلایش، لکه. عادت به اعمال زشت. گناه، فسق.

واژه‌های مشتق شده

ویرایش

برگردان‌ها

ویرایش
ترجمه

منابع

ویرایش
  • فرهنگ بزرگ سخن/ فرهنگ لغت معین