آلودگی

فارسی

ریشه لغت

• فارسی

آوایش

• /آلودِگی/

حاصل مصدر

آلودگی

1. وضع و حالت آلوده. آمیختگی با چیزهای غیر همجنس بویژه با چیزهای کثیف.
2. ناپاکی، آلایش، لکه. عادت به اعمال زشت. گناه، فسق.

واژه‌های مشتق شده

• آلودگی اقتصادی، آلوده کردن

---

برگردان‌ها

ترجمه‌ها

• ایتالیایی: conteminazione
• impurità
• inquinamento
• contamination
• implication
• embarrassment
• sully
• stain
• squalor

• soilage
• purulence
• pollution
• impurity
• filth
• unspotted
• bacterization
• alloy
• verminosis

• smutch
• decontaminate
• phthiriasis
• pediculosis
• narcosis
• narcolepsy
• trend
• trichinosis

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن/ فرهنگ لغت معین