آلونک‌نشین

فارسی

ریشه لغت

• فارسی

آوایش

• /آلونَک/نِشین/

صفت

آلونک‌نشین

1. ویژگی آنکه در آلونک زندگی میکند.

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن