آلیاژ
فارسی ویرایش
ریشه لغت ویرایش
- فرانسوی
آوایش ویرایش
- /آلیاژ/
اسم
ویرایش
آلیاژ
- (مواد): مخلوطی از دو یا چند عنصر (معمولاً فلز) که خواص فلزی دارند، مانند برنج که آلیاژ مس و روی است؛ هم‌بسته.
- جسمی که از ترکیب دو یا چند فلز به وسیله ذوب کردن، به دست می‌آید تا مقاومت آن‌ها بیشتر گردد.
واژه‌های مشتق شده ویرایش
برگردان‌ها ویرایش
منابع ویرایش
- فرهنگ بزرگ سخن/ فرهنگ لغت معین