آل‌و‌اوضاع

فارسی

ریشه لغت

• فارسی

آوایش

• /آل/و/اوضاع/

اسم مرکب

آلو‌اوضاع

1. (غیرمؤدبانه): مجموعه اندام‌های تناسلی مرد.

   شلوارش را جلوی ما به پا کشید و آل و اوضاعش را درست جابجا کرد. «آل‌احمد»

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن