آماسیدن

فارسی

ریشه لغت

• فارسی

آوایش

• /آماسیدَن/

مصدر فعل لازم

آماسیدن

1. دچار آماس شدن؛ ورم کردن، باد کردن.

   خدای عزوجل مرغانی بفرستاد ... بیامدند و بر سر آن سپاه بیستادند، و هر مردی را سنگی از آن بر سر زدند ... و همهٔ اندام‌های ایشان بیاماسید.‌«ترجمه تفسیر طبری»

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن/ فرهنگ لغت معین