آموز

فارسی

ریشه لغت

• فارسی

آوایش

• /آموز/

اسم

آموز

1. آموز بن مضارع فعل آموختن است.
2. جزء پسین بعضی از کلمه‌های مرکّب، به معنی آموخته: دست‌آموز، دانش‌آموز.
3. جزء پسین بعضی از کلمه‌های مرکّب به معنی یاد دهنده: ادب‌آموز.

---

برگردان‌ها

ترجمه‌ها

• انگلیسی: unapt
• trainee
• student
• self taught
• schoolmate
• pupil
• pet
• novice
• midshipman
• grader
• proselyte

• minx
• lapdog
• cosset
• cade
• recruit
• caddie
• pekingese
• pekinese
• bunny
• catechumen
• extracurricular

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن