آمیزش‌کردن

فارسی

ریشه لغت

• فارسی

آوایش

• /آمیزِش/کردَن/

مصدر فعل لازم

آمیزش‌کردن

1. معاشرت کردن، نشست و برخاست کردن.

   به بغداد رفته، با صوفیه آمیزش کرد. «مجتبی‌مینوی»

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن