آمین‌کردن

فارسی

ریشه لغت

• فارسی

آوایش

• /آمین/کردَن/

مصدر فعل لازم

آمین‌کردن

1. (قدیم): بر زبان آوردن آمین.

   دعا خواهم کفت، شما آمین کنید. «فخرمدبر»

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن