آنتریک

فارسی

ریشه لغت

• فرانسوی

آوایش

• /آنتِریک/

اسم مصدر

آنتریک

1. وقایع و حوادث مختلفی که به وسیله آنها مطلب اصلی پرورانده شود و گره یک قطعه را تشکیل دهد و بیننده را جلب کند و احساسات و عواطف را در او بیدار و تحریک کند.

صفت

1. تحریک، توطئه، فتنه‌انگیزی.
2. ماجرای هیجان انگیز در یک داستان و نمایش یا فیلم که باعث جلب توجه یا علاقه می‌شود.

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن/ فرهنگ لغت معین