آنتی‌سپتیک

فارسی

ریشه لغت

• فرانسوی

آوایش

• /آنتی/سِپتیک/

صفت

آنای‌سپتیک

1. (پزشکی): ویژگی هر ماده‌ای که مانع رشد میکروب‌ها شود، بی‌آنکه لزوماً آنها را از بین ببَرَد.

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن