آنسامبل

فارسی

ریشه لغت

• فرانسوی

آوایش

• /آنسامبل/

اسم مرکب

آنسامبل

1. (موسیقی): گروه هم‌توان و سازگار با یکدیگر از هنرپیشگان، رقاصان، خوانندگان و نوازندگان ارکستر.
2. گرره کوچک در موسیقی مجلسی، موسیقی سرگرم کننده و جاز؛ گروه موسیقی.

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن