آنسرای

فارسی

ریشه لغت

• فارسی

آوایش

• /آن/سَرا/

اسم مرکب

آنسرا

1. (قدیم): آن دنیا، آخرت مقابل این سرا.

   تقویٰ ... در این سرای و در آن سرای تو را ضایع نگذارد. «ابوالفضل رشیدالدین میبدی»

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن