آنقدر‌که

فارسی

ریشه لغت

• فارسی

آوایش

• /آنقَدر/که/

اسم مرکب

آنقدرکه

1. (قدیم): به محض آنکه، همین که.

   آنقدر که به بالا برآمدم، او را می‌فرستم به نور کجور. «عالم‌آرای‌صفوی»

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن