آنک

فارسی

ریشه لغت

• فارسی

آوایش

• /آنْک/

ضمیر

آنْک

1. مخفف آنکه. آنچه.
2. آسایش است رنج کشیدن به بوی آنک/روزی طبیب بر سر بیمار بگذرد. «سعدی»

ضمیر

آنکِ

1. (قدیم): آن کس که.

   آنک‌ صافِ ساغرِ انصاف نخورده باشد. «وراوینی»

قید

آنَک

1. (قدیم): اشاره به دور را می‌رساند، آن است، مقابل اینک.
2. کلمه‌ای است دال بر اشاره به دور اعم از مکان و زمان. آبله.

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن/ فرهنگ لغت معین