آنیلین

فارسی

ریشه لغت

• فارسی

آوایش

• /آنیلِین/

اسم مرکب

آنیلین

1. (شیمی): مایعی روغنی، بیرنگ، و سمّی، از مشتقات آمونیاک که کمی در آب حل میشود و در تهیه بسیاری از رنگ‌ها، داروها، و آفتکش‌ها بکار میرود.
2. مایعی است بیرنگ و با بوی نامطبوع که در هوا کدر می‌شود و در آب کم محلول است و آن یکی از ترکیبات بنزین است و نشانه آن در شیمی ۲ NH 5 H ۶ C.

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن/:فرهنگ لغت معین