آن‌دگر

فارسی

ریشه لغت

• فارسی

آوایش

• /آن/دٓگَر/

ضمیر

آندگر

1. آن دیگر.

   آندگر برعکس عمامه‌ سیاه می‌گذاشت. «جعفرشهری»

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن