آهار‌کردن

فارسی

ریشه لغت

• فارسی

آوایش

• /آهار/کردَن/

مصدر فعل متعدی

آهار‌کردن

1. آهار زدن.

   برای آهار کردن یقه پیرهن خود باید نصف حقوقش را بدهد. «محمدقاضی»

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن