آهنگری‌کردن

فارسی

ریشه‌ لغت

• فارسی

آوایش

• /آهَگری/کردَن/

مصدر فعل لازم

آهنگری‌کردن

1. ساختن وسایل آهنی.

   زمستان‌ها هم آهنگری میکند. «درویشیان»

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن