آهن‌آبدار

فارسی

ریشه لغت

• فارسی

آوایش

• /آهَنِ/آب‌دار/

اسم مرکب

آهن‌آب‌دار

1. (قدیم): شمشیر.

   بزد بر کمرگاه مردِ سوار/ نسفت آهن ز آهن آبدار. «فردوسی»

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن