آهن‌بری

فارسی

ریشه لغت

• فارسی

آوایش

• /آهَن/بُری/

حاصل مصدر

آهن‌بری

1. عمل بُریدن آهن.

   ارّه مویی‌اش را با ارّه آهنبری عوض می‌کند. «آل‌احمد»

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن