آهن‌کشی

فارسی

ریشه لغت

• فارسی

آوایش

• /آهَن/کِشی/

حاصل مصدر

آهنکشی

1. (مکانیک): تقویت یا مهار کردن چیزی به کمک قطعات آهنی.

   آهن‌کشی اتومبیل.

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن