آوای‌شنیداری

فارسی

ریشه لغت

• فارسی

آوایش

• /آوایِ/شِنیداری/

اسم مرکب

آوای‌شنیداری

1. (زبان‌شناسی): دانش مطالعه آواهای زبان بر مبنای دریافت‌شان از شنونده.

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن