آوگان

فارسی

ریشه‌ لغت

• شاهنامه

آوایش

• /آوگان/

اسم خاص

کاوگان

1. نام قوم و قبایل کهن ایرانی در شاهنامه که ظاهراً به آوه منتسب هستند.

   سپهدار چون قارن کاوگان/ به پیش سپاه اندرون آوگان «فردوسی»

منابع

• شاهنامه/فرهنگ شمس