آچمز‌کردن

فارسی

ریشه لغت

• فارسی

آوایش

• /آچمَز/کردَن/

مصدر فعل متعدی

آچمزکردن

1. (گفتگو): در بن‌بست قرار دادن، گرفتار کردن.

   توی این موقعیت، تو هم ما را آچمز کرده‌ای.

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن