فارسی

ویرایش

ریشه‌ لغت

ویرایش
  • فارسی

آوایش

ویرایش
  • /آژِیر/

آژیر

  1. نوعی صوت ممتد با طنین مخصوص برای هشدار دادن یا آگاه کردن از خبری. اعلام خطر. آماده، مهیا. قوت. فریاد.
  2. دستگاه یا وسیله‌ای که صدای آژیر تولید می‌کند.

 . کهن واژه

ویرایش
  1. واژۀ آژیر در نوشته‌های کهن فارسی در معنی هشیار، محتاط، مراقب، به کار می‌رفته است.
    زبان در سخن گفتن آژیر کن/ کمان کن خرد را، سخن تیر کن «فردوسی»
  1. زیرک، محتاط. قوی، توانا. برحذر کننده، پرهیزگار. غلبه.

برگردان‌ها

ویرایش
ترجمه

منابع

ویرایش
  • فرهنگ لغت معین/ فرهنگ بزرگ سخن/ شاهنامه