آکل

فارسی

گونه‌های دیگر نوشتاری

• اکل

ریشه لغت

• عربی

آوایش

• /آکَل/

آکَل

1. (قدیم): مخفف آقا کربلایی، عنوانی معمولا برای مردان مسن.

   آکل عباس، آکل حسین، و نیز کربلایی.

صفت

آکِل

1. خورنده.
2. چونکه دست خود به دست او نهی/ پس ز دست آکلان بیرون جهی. «مولوی»

واژه‌های مشتق شده

• آکل و مأکول

---

برگردان‌ها

ترجمه
انگلیسی: monophagy

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن/ فرهنگ لغت معین