فارسی ویرایش

ریشه لغت ویرایش

  • فارسی

آوایش ویرایش

  • /آکندِگی/

  حاصل مصدر ویرایش

آکندگی

  1. پُری، انباشتگی.
    آکندگی میان اسپهر.‌«ابوریحان‌بیرونی»

منابع ویرایش

  • فرهنگ بزرگ سخن