آکومولاتور

فارسی

ریشه لغت

• فرانسوی

آوایش

• /آکُومُولاتور/

اسم مرکب

آکومولاتور

1. (برق): دستگاه الکتریکی که می‌توان مقداری برق در آن ذخیره کرد و به هنگام لزوم از آن پس گرفت. انواع بسیار دارد مانند آکومولاتور سربی و غیره، انباره، خازن‌بر.

منابع

• فرهنگ لغت معین