آگهی‌یاب

فارسی

ریشه لغت

• فارسی

آوایش

• /آگَهی/یاب/

صفت

آگهی‌یاب

1. در روزنامه‌نگاری، کسی که برای روزنامه یا مجله، از مؤسسات یا افراد، آگهی تبلیغاتی میگیرد.

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن