فارسی

ویرایش

ریشه شناسی

ویرایش
  • نیاهندوایرانی

آوایش

ویرایش
  • [ئوآ]

ئوا

  1. به زبان فارسی، آباد و آبادانی است. اصطلاحات جغرافیایی بسیاری مختوم به «ئوآ» هستند.
  2. هر روستا و شهری که در زبان فارسی به «آباد» ختم می‌شود مانند حسن‌آباد یا پارس‌آباد، در زبان آذری به حسن‌ئوآ یا پارس‌ئوآ تلفظ می‌شود.


ریشه‌شناسی ۲

ویرایش

ئوآ

  1. ~ به معنی آباد و آبادی گویش بهاری.
    خراب قالَیْن مَدئوآ، بی کَن ائولَیْن ایککه هووآ.
    خراب بمانی مادآباد، یه روستایی با دو هوا.

برگردان‌ها

ویرایش
  • انگلیسی: Ua