ابالسه

فارسی

ریشه لغت

• عربی

آوایش

• /اَبالِسه/

اسم مرکب

ابالسخ (قدیم)‎

1. جمعِ ابلیس، ابلیس‌ها، شیاطین.

   اگر همه از قبایل جن و ابالسه باشد ... پیرامون ایشان برآیند به شکل اقارب و گذشتگان ایشان.

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن