ابتداءً

فارسی

ریشه لغت

• عربی

آوایش

• /اِبتِداءً/

قید

ابتداءً

1. در ابتدا؛ در آغاز.

   ابتداءً شما سخن بگویید، بعد من سخن‌خواهم گفت. «جعفر شهری»

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن