ابتدا‌به‌ساکن

فارسی

ریشه لغت

• فارسی

آوایش

• /اِبتِدا/به/ساکن/

اسم مصدر

ابتدا‌به‌ساکن

1. شروع کردن کلمه‌ای با حرف ساکن « ْ».
2. (قدیم): بدون مقدمه؛ بدون تهیه مقدمات لازم.

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن